Naar Quiberon, we wagen er een kronkelroute aan. Bij het uiterste puntje van het schiereiland aangekomen parkeren we de auto. Zomers is het hier vast een soort Cavalaire, nu is het aardig rustig. We lopen tussen de druilerige druppels door van de ene pier, langs de kade met wat typische huisjes, naar de andere kant. …
We zijn weer onderweg! Het gaat ons zowaar voor de wind, zwarte wolken en zonblikkerend asfalt. Grens België in de stortregen. Hoe dieper we België inrijden en tussen de hoosbuien door naar het westen afbuigen, hoe meer de wind in mijn zijkant beukt. Snel na de lunchstop bereiken we de grens met Frankrijk. In één …
In Celle-en-Morvan komen we helemaal bij van de tocht. Wat hebben we veel gezien, wat een heuvels hebben we beklommen en wat een vergezichten stonden ons daarachter te wachten. Het duurt even voordat dat allemaal bezonken is. We staan op een reusachtige plek, zonder buren links of rechts, aan het snelstromende riviertje dat meer leven …
Anders dan op de vorige campings zijn hier géén kinderen, alleen vutters die met hun kleine kleinkindertjes videobellen. Hier hebben we buren links, rechts en achter ons, slechts gescheiden door een heggetje zodat je alle conversaties woordelijk kunt volgen. Dat is wel wennen na alle ruimte en stilte. En het uitzicht missen we. Hier is …
Na een rustdag in de schaduw moeten we nodig weer een spannende route rijden. Om te beginnen van Gerbépal naar de Chateaux d’Eguisheim, dan verder naar Sélestat en bovenlangs terug. Daar zijn we wel een dagje zoet mee. Na de koffie vertrekken we, we hebben tenslotte vakantie. De weg kronkelt; we kruipen door La Roche …
Vandaag is het woensdag 15 juni. We zijn al een aantal dagen op pad en onderweg, pas nu heb ik de rust en tijd om een ordentelijk blog in elkaar te flansen. Ik ga de reis niet in detail uitspellen, dat lijkt me bijzonder irritant om te lezen. Picknick hier, picknick daar… Ik hoop het …
Wandelschoenen aan, stokken mee en hoed op. We gaan wandelen, zomaar de berg op en kijken waar we uitkomen. Een verhaal van hoe heet het was en hoe ver. Stenige paden, kale rotsgrond. Stekelbrem en jeneverbes en nog meer dorre prikgrassen schuren langs mijn blote benen. De zon brandt genadeloos op mijn blote schouders. Men …
Op deze zonnige zondag wacht ons een zee van ruimte op het grote parkeerterrein bij Hargen aan Zee, we kunnen vlakbij de duinopgang parkeren. Omdat je in dit gebied genadeloos kunt verdwalen, volgen we de rode pijlen de duinen in. Duf misschien, maar het heeft ook iets van spoorzoeken. Wat is het hier toch schitterend. …
Alle superlatieven zijn nu wel opgebruikt. Over de laatste struintocht kan ik nog slechts zeggen: foto’s zeggen meer dan duizenden woorden. plaatjes uit 2013: en zo is het nu: Tot volgend jaar! PS: onder elke foto staat commentaar. Wanneer je er met je muis over ‘hoovert’ zie je dat verschijnen en wanneer je de …
Als na twee dagen regen alles weer is opgedroogd en we het stilzitten beu zijn, gaan we aan het eind van de middag ‘een stukkie lopen’. We starten bij Plage Bonporteau, waar een beekje Le Fenouillet meestal niet stroomt. Klauterend volgen we het geitenpad omhoog en staan af en toe stil om ons te vergapen …
fonkelingeninhetzand.com 