Vijf jaar geleden vertrokken we naar Thailand. Nu ik dit zo opschrijf klinkt het als een droge mededeling die dood op de grond valt. Maar wat de meesten alweer vergeten zijn, was voor ons een avontuur dat we ons zullen blijven herinneren. Vijf jaar geleden vertrokken we voor dat avontuur, een half jaar naar de …
Met tegenzin stap ik uit de zachte omhelzing van mijn warme bed. Het is tijd. Om 10 uur, zeer vlot en kurkdroog (!) ingepakt, zijn we klaar om te vertrekken. Kunnen we niet weg, staat er een mobilhome klem in het hek. Centimeter voor centimeter wordt het gevaarte naar zijn nieuwe bestemming geschoven. De werkmannen …
Naar Quiberon, we wagen er een kronkelroute aan. Bij het uiterste puntje van het schiereiland aangekomen parkeren we de auto. Zomers is het hier vast een soort Cavalaire, nu is het aardig rustig. We lopen tussen de druilerige druppels door van de ene pier, langs de kade met wat typische huisjes, naar de andere kant. …
De tent is drijfnat van de dauw als we inpakken. Met een beetje puzzelen zit alles weer binnenboord, we zwaaien Les Pommiers gauw gedag. Op naar nieuwe avonturen in l’Armorique. De afgelopen dagen hebben we veel om/onder/over snelwegen gecirkeld, steeds opmerkend hoeveel leuker die kleine weggetjes zijn, hoeveel meer je ziet. Voor de afstand die …
We zijn weer onderweg! Het gaat ons zowaar voor de wind, zwarte wolken en zonblikkerend asfalt. Grens België in de stortregen. Hoe dieper we België inrijden en tussen de hoosbuien door naar het westen afbuigen, hoe meer de wind in mijn zijkant beukt. Snel na de lunchstop bereiken we de grens met Frankrijk. In één …
Het zit er weer op, de vakantie. Net als in Thailand (2018) zit ik nu buiten aan een tafeltje de achterstallige blogs te schrijven. Ruim twee weken geleden braken we ons zwervershuishouden op en aanvaardden de terugweg… Via een kronkelroute steken we in een rechte lijn naar boven. Koffietijd in de schaduw, uitzicht op stiertjes …
In Celle-en-Morvan komen we helemaal bij van de tocht. Wat hebben we veel gezien, wat een heuvels hebben we beklommen en wat een vergezichten stonden ons daarachter te wachten. Het duurt even voordat dat allemaal bezonken is. We staan op een reusachtige plek, zonder buren links of rechts, aan het snelstromende riviertje dat meer leven …
We zeggen Goudargues gedag, langzaam trekken we terug naar het noorden. De boel wordt met passen en meten ingeladen, wonderbaarlijk hoe dat hele chaotische tentenkamp uiteindelijk netjes in auto en karretje terecht komt. Alle variabele voornemens ten spijt is ook de laatste camping een ouwe getrouwe. De route ernaar toe daarentegen is voor ons onbekend. …
Anders dan op de vorige campings zijn hier géén kinderen, alleen vutters die met hun kleine kleinkindertjes videobellen. Hier hebben we buren links, rechts en achter ons, slechts gescheiden door een heggetje zodat je alle conversaties woordelijk kunt volgen. Dat is wel wennen na alle ruimte en stilte. En het uitzicht missen we. Hier is …
We hebben het nest gevonden, het nest oldtimers. Het zit hier in het dorp. De HY, de zachtgroene 2CV6 Spécial en de motor met zijspan staan hier op de camping. Bij de garage St Christophe bij de entree van het dorp watertanden we bij de goed uitziende, metallic pauwblauwe Acadiane6 van januari 1979. Te koop… …
fonkelingeninhetzand.com 