Een ritme van publiceren zit er allang niet meer in, de tijd dat ik twee verhalen per week postte, ligt ver achter ons. Toch zijn er inmiddels meer dan tweehonderd blogs verschenen. Tweehonderd Fonkelingen. Verhalen van avonturen, beschouwingen en overpeinzingen. Ravi heeft zijn eigen Journaal gekregen en de haiku’s en gedichten zijn gestaag aangevuld. Waar …
Waar zijn die zes maanden gebleven? Dat halfjaar dag in-dag uit op het balkon van het appartement? Thuis, zittend op de bank bevliegt me ineens een gek gevoel van vervreemding. Waar is die tijd, hoe was het, wat deden we? Het staat zo ver weg van hier. Ik deed mijn ding: schrijven met zee-geruis en …
Lyrisch kan ik ervan worden. De wolken. Door het licht fascineren de wolken me. Het licht achter de wolken, een soort hoop. Een betere metafoor dat alles verandert ken ik niet. Wolken zijn als de dagen in een heel leven, telkens anders. Wolken met een zilveren randje na wat eerst een grijze regendag leek te …
Gek is het wel, eigenlijk. Twee maanden zijn we nu alweer terug en het is net of we nooit weg geweest zijn. Alsof we al die avonturen nooit beleefd hebben, zo gewoon alweer is het leven in Holland. Of ik nooit dat appartement als ‘thuis’ betiteld heb. De scherpe glazen tafel, de spierwitte plavuizen, de …
Was ik naïef, te denken dat je hier kunt integreren, één worden met de bevolking? Heb ik het ‘wonen in Thailand’ geromantiseerd? Waarschijnlijk beide.Door het lezen van de vele reis- en emigratieboeken was ik ervan overtuigd dat het mij, ons, zou lukken in Pattaya een bestaan op te bouwen. Me niet realiserend dat er heel …
We kunnen nu stappen gaan maken, kleine stapjes in de gewenste richting. Het één kan pas geregeld worden na het ander. Vertrek datum geprikt en tickets geboekt. Internationaal rijbewijs bij de ANWB gehaald. Visa kun je pas aanvragen wanneer je een retourticket kunt aantonen. De hele exercitie van voorbereiding is één lange zen-oefening in geduld. …
Nu we terug zijn van ons avontuur, begint ook het terugkijken. Hoe kwamen we ertoe dit avontuur aan te gaan, hoe is het begin begonnen? Wanneer Gijs de laatste keer in Thailand is, wordt hem -halfserieus- gevraagd om er voor vast te komen werken. Hij stuurt mij een appje: ‘wat zou je ervan vinden als…?’ …
De week voor vertrek. Een week van ‘de laatste keer dit, de laatste keer dat’. Laatste keer boodschappen doen, de laatste wassen laten doen voordat de boel in een doos gaat, laatste keer naar de pier, nog één keer naar de nightbazaar. De laatste massage. Het laatste gebakje. Deze week is het -eindelijk- mooi weer, …
Denk nou niet na het lezen van de voorgaande schrijfsels dat het deze maanden alleen maar kommer en kwel was. Integendeel. Elke dag blote voeten en niet meer dan een t-shirtje. Elke dag de pui opengooien en buiten ontbijten met zeezicht. In de vroege morgen naar het dak om in alle rust mijn baantjes te …
Heim-wee. Verlangen naar huis. Naar de geborgenheid, de zekerheden van het bekende leven. Naar het bestaan dat we de afgelopen 18 jaar in ons dorp hebben opgebouwd. Heimwee had ik naar de tuin. Naar de uitbarstende magnolia, de knallende gouden regen. De brem en de kamperfoelie, de seringen, hun geur, de kleuren, het eerste gemaaide …
fonkelingeninhetzand.com 