Hahaha, hoe dacht ik me nog met onze Dyane ertussen te kunnen wurmen op de taxatie-dag van 20 april bij de 2CV Club? Ik krijg vriendelijk antwoord op mijn mail, dat ik me daar direct voor moet melden als die online staat. Misschien maken we kans als we in het najaar met de taxatieronde mee willen. Maar: de taxateur komt eventueel ook aan huis, al krijgen we dan niet de clubkorting.

De stoute schoenen aangetrokken en ja, na wat combineren met adressen in Noord-Holland was Jan-Erik Plettenburg zo welwillend om naar de Noordkop af te reizen. We hebben drie auto’s voor hem in de aanbieding.

Vandaag is het zover. De rode eend met karakteristiek geel dak van Bertus, medeclublid uit het dorp, staat al te trappelen. Alle details worden bekeken en onder de loep gelegd. De 5e deur, vergrote achterklep, is een aanwinst. Dan mag de brug omhoog. Met een lampje wordt de onderkant geïnspecteerd, met een tooltje wordt het profiel van de banden gemeten. Secuur worden alle gegevens ingeklopt op de tablet.

Dyaantje is als volgende aan de beurt. De procedure wordt herhaald, poeren in de banden (reserve band is nog nieuw) en met een lampje om onmogelijke hoekjes gluren. De nieuwe veerpotten, nieuwe ventilatiebuizen en de nieuwe grote benzinetank worden waarderend bekeken.

Als de brug weer gedaald is en Dyaantje eraf gerold mag onze Snoek de troon betreden. Dat is wel een ander karretje, maar de procedure is niet heel anders. Lampie hier, prikken daar, koekeloeren onder de nieuwe 5 cm dikke vloerbedekking hoe de bodemplaat eruit ziet. Als de brug omhoog staat, worden er onder de bodem een paar rabberige plekken ontdekt die enige aandacht behoeven. Bij een spatbord ontbreekt een bout. Oeps. Het valt allemaal op te lossen.

We steken de straat over om thuis, bij een kopje koffie, de uitslagen te bespreken. Bertus’ eendje krijgt zijn verdiende hoge taxatiewaarde. Ook de Dyane is in waarde gestegen. Het vorige taxatierapport van de DS vonden wij altijd al aan de veel te hoge kant, vooral gezien alle klussen die Gijs eraan moest doen. De huidige waarde klinkt ons een stuk reëler in de oren, we zijn er blij mee.

Hartelijk nemen we afscheid van Jan-Erik. Het was een leerzame en gemoedelijke middag, zonder dat we er zelf 150 kilometer voor hoefden te rijden. Vlak voordat we naar Limburg afreizen voor de volgende rit is het fijn te weten dat onze auto in orde is!

---