Na maanden schrijfselstilte ga ik proberen het writer’s block te overwinnen. Er zijn twee restauratieprojecten die ik nog wil beschrijven, maar gezien mijn gebrek aan technisch inzicht heb ik Gijs nodig om de hiaten aan te vullen. Tenminste, dat was steeds het excuus om het voor me uit te schuiven. Om de drempel te slechten begin ik met een simpel avontuurtje, zomaar op de laatste zondag van februari.

Die morgen ontmoet ik tijdens mijn rondje met het hondje kennissen van de 2CV Club. We lopen een eindje samen op. Bertus vertelt dat zij ’s middags naar het Eendenmuseum willen, waarop ik enthousiast reageer: “Ha, goed idee, daar ben ik nooit geweest. Kijken of ik Gijs zo gek krijg.” en als ik het dan bij de koffie voorstel, is Gijs er direct voor te porren.

Via een kronkelroute rijden we in stijl met de DS naar Andijk. Meestal rijden we dit stuk andersom, waardoor de omgeving compleet nieuw lijkt. “Bekijk het eens van de andere kant” krijgt hier letterlijk betekenis.

Als we er aankomen schrik ik van het volle parkeerterrein. Oké, de toko is slechts één dag per maand open, maar dat het zó druk zou zijn had ik niet verwacht. Veel Duitse en Belgische nummerborden en alleen “gewone” auto’s. Saai. Wij vallen lekker op met onze limousine.

Het tientje entree is zó betaald, we duiken naar binnen. Rondje rechtsom en we zien wel wat we tegenkomen. Eend. Eend. Eend. Weer een eend. Logisch, in een “Eendenmuseum”. Ik hou echter (sorry) meer van afwijkende modellen. Daar zijn er gelukkig een heleboel van. Ik maak een boel foto’s want als ik uit mijn hoofd wil navertellen wát ik allemaal gezien heb, weet ik het niet meer.

Op de diverse clubs zijn er veel mensen die gemengde gevoelens hebben bij dit museum. Deels kan ik het met ze eens zijn: die auto’s moeten de weg op! Gewoon rijden met die oldtimers is veel leuker dan ze voor de eeuwigheid te bewaren. Aan de andere kant is dit domweg een leuke saaiezondagmiddag-besteding hier eens rond te scharrelen. Dyanes, Acadianes, een rijtje HY-tjes, wat mooie en wat aftandse Ami’s, een hele rij Sahara-eenden waar er slechts een paar honderd van gemaakt zijn waarvan er nu zo’n 15 nooit meer de weg op zullen gaan want tentoongesteld. Een stelletje DS-en, van “schuurvondst-staat” tot compleet gerestaureerd. De mooiste staat buiten op de parkeerplaats. De onze.

Ik ben wég van de Pieremachochels. Van die Cousin It autootjes uit de Adams Family, die overdwars opengaan. Ook van andere merken staan er zulke microkarretjes. Geweldig. Een Janus, een wagentje dat opent aan de voorkant en aan de achterkant en men zit rug-aan-rug. Fiatjes 600 keurig opgestapeld. Enkele Dafjes. Welgeteld één R4-tje. Eentje! Beetje jammer. Of juist niet, rijdt de rest nog? Het Dauphinetje ernaast is ook een dotje. Jammer dat juist bij al deze hoogst interessante wagentjes de bordjes met beschrijving ontbreken.

Antieke brommers en motoren, BX-en, GS-en, SMs… tsja, die boeien míj niet erg maar daar ben ik vast de enige in. Een levensgrote eend van Meccano, da’s nou grappig. Twee rijtjes glimmende eenden tegenover elkaar zorgen voor een kleurrijk palet. Een verlengde HY bus: je neemt er twee, hakt er van eentje de voorkant af en last de twee achterkanten aan elkaar. De meest onmogelijke fabricages hebben we gezien.

De enige die ik mis is mijns inziens de állerleukste: de dubbel-neuzige eend van de Pompiers die in gebruik was in de Var (FR) rond Draguignan en Le Lavandou. Onze oude vakantiestreek. Ik steel hierbij een plaatje van Nicolas Guy, volg: “La France en 2CV” op Facebook. Hij verzamelt ook eenden en aanverwanten… op papier welteverstaan. Citroëns die hij in levenden lijve tegenkomt in alle delen van Frankrijk, gefotografeerd in hun natuurlijke habitat en vaak in originele staat.

Onderstaand mijn kiekjes, veelal op breedbeeldformaat gemaakt vanwege manoeuvreer-gebrek. Sommige zijn daardoor wat vertekend, daar moet je gewoon niet op letten. Zo mooi als Nicholas Guy zal ik nooit kunnen fotograferen…* Geniet desalniettemin van mijn pogingen!

Ami’s

Oude bestel-eenden uit Frankrijk

Blauwblauw: Renault Dauphine en R4

Een vierruiter Dyane6 naast een paar andere oudjes

Glanzende DS-en

Een pracht van een heel vroege DS, 1e neus. Let op de knopjes op het dashboard!

Nog meer godinnen, opknappertjes

Pompstation en motorfietsen

Wegenwacht en wereldreiziger Dyane

De Pieremachochels!
Een stapeltje Fiatjes 600, een rode Scootacar,
een drietal Messerschmitts, een witte Heinkel Trojan,
twee blauwe BMW’s Isetta en een Piaggio bestellertje.

Een rijtje Sahara eenden met motor voor én achter; een 2CV Transat France 3; nog meer eenden….

Verlengde HY bus; heel konvooi HY’s

Traction Avants: vóór en ná restauratie

Janus met deur vóór en deur áchter, banken rug-aan-rug; Meccano-eend en zelfs Ford ontbreekt niet.

Brandweer-eend met aanhanger in Andijk; dubbelzijdige brandweer-eend bij La-Londes-les-Maures (Var) © Nicolas Guy

*) Ik wou dat ik er de tijd voor had! Heel Frankrijk afstruinen naar mooie oldtimers, de tijd nemen voor de goeie shots, ensceneringen en poses uitproberen, statieven en een goede camera mee… ik laat het maar aan anderen over…

---