Een ritme van publiceren zit er allang niet meer in, de tijd dat ik twee verhalen per week postte, ligt ver achter ons. Toch zijn er inmiddels meer dan tweehonderd blogs verschenen. Tweehonderd Fonkelingen. Verhalen van avonturen, beschouwingen en overpeinzingen. Ravi heeft zijn eigen Journaal gekregen en de haiku’s en gedichten zijn gestaag aangevuld. Waar ben ik eigenlijk mee bezig, ik vraag het me soms af. Zit de hele goegemeente hier nou werkelijk op te wachten? En dan maak ik weer iets geks mee, of ik zie iets moois en dan wil ik dat met iedereen delen.

Mijn WordPress account waarschuwt: je hebt bijna 80% van je tegoed verbruikt. Nu ben ik niet zo heel professioneel bezig, ik verklein mijn foto’s niet, kwak gewoon alles hoppetee op de site. Maar om mijn abonnement nou op te waarderen en nog meer te gaan betalen, lijkt me ook niet nodig. Ik heb besloten de foto’s bij de blogs over ons halfjaar in Thailand (maart-september 2018) te gaan verwijderen. Dus mochten jullie de hele saga van begin tot eind nog een keer willen lezen mét de foto’s ter illustratie, wees dan snel. Begin gewoon met de eerste, en dan steeds verder met een pijltje naar de volgende.

Het avontuur begon begin maart 2018:
https://fonkelingeninhetzand.com/2018/03/13/sawadee-ka.

Eind september 2018 schreef ik de epiloog:
https://fonkelingeninhetzand.com/2018/09/20/epiloog/

We zijn inmiddels dus alweer ruim drie jaar terug in ons eigen huis, in ons eigen dorp. Het Thailand-avontuur is ingehaald door nieuwe avonturen, met de Dyane, met Ravi. Het leven gaat verder. De foto’s zijn voorgoed in ons geheugen geprent, of in elk geval in het geheugen van de cloud. Van deze site mogen ze binnenkort verdwijnen.

---