Vorig jaar januari ging er een uitdaging rond, ’tien dagen uit je leven in zwart-wit’. De bedoeling: tien dagen lang elke dag een zwart-wit foto van je dagelijkse leven op facebook plaatsen, zonder uitleg en -zo mogelijk- een vriend(in) nomineren hetzelfde te doen.
Al doe ik eigenlijk nooit mee met zulke challenges, dit vond ik een creatieve gedachte waar ik me wel aan wilde wagen. Zwart-wit foto’s maakte ik zelden, daar mocht weleens verandering in komen.
Mijn opleiding reisjournalistiek was pas begonnen, als eerste plaatste ik een foto vanuit de trein. Een rugleuning, het raam en het landschap dat aan me voorbijtrok. Er volgden foto’s van een wachtruimte in het ziekenhuis, de Dyane met de motorklap open in de garage, een merel in de tuin, JP Coen met tegenlicht, mijn laptop, Robin’s Master hoedje, de koffiemachine, de pizza, het kanaal, de open haard, een kopje koffie op het perron. Dat waren er twaalf, maar dat mocht de pret niet drukken.
Op facebook kwam gisteren dan een herinnering voorbij van de vriendin door wie ik uitgedaagd was. Ze merkte op hoe normaal het vorig jaar januari was, dat kopje koffie met je collega’s. “Wat is nu alles veranderd…”, verzuchtte ze.
Wat zag het leven er toen anders uit, wat vonden we de dingen heel gewoon. Het dagelijks leven trok aan ons voorbij, haast gedachteloos. Wat moeten we ons nu veel ontzeggen, wat is er veel onmogelijk geworden, wat moeten we toch allemaal voor voorzorgsmaatregelen nemen. Is het leven nu echt zo zwart-wit?
Als ik echter naar mijn eigen foto’s uit dat dagelijks leven van januari kijk, zie ik helemaal niet zoveel verschil. Ja, die treinreizen naar Utrecht die zijn helaas gestopt, de opleiding reisjournalistiek kon niet afgemaakt worden. Heel erg jammer, maar er komt nog wel eens een kans. Zoonlief zal dit jaar niet weer een masterdiploma halen. Alle andere beelden zie ik nog steeds, zo niet dagelijks dan toch wekelijks. De pizza, de open haard, het geduldige kanaal, het hoort allemaal bij mijn gewone dagelijkse leven. Vorig jaar en de jaren ervoor, dit jaar en de jaren hierna.
Misschien moet ik de post nieuw leven inblazen, en dezelfde vrienden uitdagen ándere zwart-wit foto’s te plaatsen. Zoek de verschillen, zoiets. Als ik het goede voorbeeld wil geven, moet ik eerst zélf op zoek naar die verschillen. Er beginnen wel wat ideetjes te borrelen, dus wie weet. Hou facebook in de gaten, voor je het weet word je uitgenodigd hetzelfde te doen!











