Zoals de meeste mensen weten zijn wij een beetje ‘Koekoek’. ‘Prettig gestoord’ zoals men dat ook wel noemt. Op één of andere manier stuiten we in het buitenland op een koekoeksei. In 2017 waren we, comme d’habitude, aan de Côte d’Azur waar we op weg naar Frans-Thaise vrienden eerst de Vietnamese Pagode Hông Hien in Fréjus bezochten. Het leek destijds toepasselijk. In Pattaya, Thailand 2018, lag in het straatje achter ons flatgebouw een Russische orthodox kerkje (lees hier). Nu hebben we in de Morvan, in La Boulaye, de Tibetaanse tempel Dashan Kagyu Ling gevonden, de Tempel met de Duizend boeddha’s. Het is een boeddhistisch meditatiecentrum maar je kunt er ook gewoon als toerist naar binnen.

De grote zaal van de tempel waar ‘s morgens en ’s avonds rituelen plaatsvinden voor de retraite-gasten en bezoekers, is nu niet geopend.  De vide, de omgang boven deze ruimte, is een soort museum. Het bij de entree meegekregen A4-tje vertelt in het kort het verhaal over het leven van Siddharta Gautama. Op de andere zijde staat uitleg over de verschillende beelden, de afbeeldingen en hun symboliek. In een glazen vitrine ligt een grote zand-mandala, de kleuren al wat vervaagd. Een kunstwerk, gemaakt om vervolgens uit te wissen. Alles is immers vergankelijk. En ik, ik schiet volop foto’s en beschrijf elke seconde, om maar zo min mogelijk verloren te laten gaan…

Op het plein staat een zwembadblauwe fontein en een klein vierkant glazen gebouw, de Tempel der Lichten. Een spierwitte stupa blinkt in de tuin, met bovenin onder de gouden piek de alziende ogen van Boeddha in de vier windrichtingen. Gingko Biloba’s omgeven het geheel.

We zijn wederom niet volledig geïnformeerd op pad gegaan. In het gele gebouw achter de tempel blijkt, nu ik dit allemaal uitzoek en opschrijf, naast de giftshop nog veel meer te zien te zijn. Wisten wij veel. Wij houden ervan zomaar doelloos buiten rond te lopen.

Deze informatie heb ik van de Franse Wikipedia gejat en wat ingekort, in de hoop dat Google Translate en ikzelf er geen onjuistheden in gezet hebben:

Het is de eerste Himalaya-tempel in Europa, gebouwd naar het model van de eerste tempel die in Tibet werd gebouwd, de Samyé-tempel. Bhutanese stijl, veelkleurig, verdeeld over drie niveaus, bevat beelden van Boeddha’s van verschillende groottes, schilderijen (thangka’s) en muurschilderingen. Voor de achterwand staan ​​drie monumentale beelden die, in het midden de Sakyamuni Boeddha (7 meter hoog), rechts Tara Verte, de moeder van de Boeddha’s, en links Guru Rinpoche voorstellen. Het plafond is versierd met zes grote geschilderde mandala’s en talloze muurschilderingen die het leven van de Boeddha en de verschillende geslachten die hem opvolgden, illustreren.

Het trappenhuis heeft een fresco dat Milarépa voorstelt. Hoger in dit trappenhuis staat een schilderij dat de harmonie van de vier voorstelt, Boeddha’s gelijkenis over de grootsheid van eenheid. In de galerij op de eerste verdieping, links achterin, zien we het standbeeld van Mandjushri, die de wijsheid van alle boeddha’s symboliseert. Symmetrisch, in het rechteraltaar, staat het standbeeld van Tara Blanche, dat een vrouwelijk aspect is en een lang leven symboliseert.

De bouwwijze op drie niveaus verbeeldt het lichaam, de spraak en de geest van de Boeddha. De gouden top duidt op de vereniging van openheid van het hart (compassie) en wijsheid. Het tempelplein is omgeven door zesendertig kleine stoepa’s.

In de tuin staat een grote stoepa (chorten in het Tibetaans), een gebouw dat de voortgang naar het ontwaken van de Boeddha symboliseert. Bovenaan verwijst een pijl met de zon en een halve maan naar de twee oerkwaliteiten die ontwikkeld moeten worden: wijsheid verbonden met mededogen.

Voor de tempel op het plein staat de fontein van Dzambala en een klein glazen gebouw bedoeld voor lichtoffers (kaarsen en boterlampen), bekend als de Tempel van Lichten.

In het, ook in Bhutanese stijl gebouwde, gebouw achter de tempel is een souvenirwinkel.

---