Of: goed voorbeeld heeft schrikbarende gevolgen.

De leden van de 2CV-club zijn ineens allemaal verslingerd aan het maken van de meest uiteenlopende zonnedakjes voor hun cabriootjes. Van geel gestreept of blauw met ananasjes, tot een vlag van een bekende voetbalclub. Ik snap het eerst niet: er is eindelijk zon, niet zeuren! Dak open! En anders kun je toch je dak dicht laten? Hoewel…. rijden met de temperaturen van vorige week en dan het dak open bezorgt je gegarandeerd een zonnesteek. Zelfs met een hoed op je knar. Een zonnedak moet uitkomst bieden.

Oké, oké, ik ben de klos. Want als ik kan borduren, kan ik ook naaien zegt Gijs. Dat het totaal verschillende takken van sport zijn, zoiets als midgetgolf vergelijken met hockey, overtuigt hem niet. Dat we geen naaimachine hebben, nog minder. Niet getreurd, gewoon bij het begin beginnen en dan de volgende stap. Do-re-mi.

In den beginne was er een bloemetjesgordijn. Jaren ’70, grote gele bloemen, je kent die motieven wel. Volgens mij hing dit vroeger in mijn kinderslaapkamer. Het stuk stof is nu in gebruik als afdekkleed voor een stel oude matrassen bij mijn moeder op zolder, ik mag het vast wel gebruiken.

Goed. De stof is binnen. En nu meten. Die simpele rechttoe-rechtaan modellen zoals men voor een 2CV kan gebruiken, passen niet in een Dyane. De maten zijn anders of wij willen wat anders. Ik ken mijn meetkunsten, dat is niks. Gijs meet nog eens na. Samen raken we nog meer gefrustreerd en in de war. Het gordijn is vele malen te groot, zodat we het eerst zo ongeveer op maat moeten knippen. De zomen uitmeten, de omslag, alles aftekenen. En dan knip ik lekker in het gordijn.

Poeh, dat is horde één. Het omspelden van de zijzomen lukt met bloed, zweet en veel gesteun mijnerzijds. Veel te warm voor zo’n werkje.

De moeder van mijn vriendin schiet te hulp. Ik mag met mijn lappie langskomen, zij wil me wel helpen de zomen te stikken. Wat dan neerkomt op: ‘ah joh, geef hier, dat doe ik wel effies’. Wat een lieverd. Vervolgens word ik naar de winkel gestuurd voor klittenband. Wanneer ik dat een paar dagen later heb afgetekend cq gespeld, naait ze het geheel voor me aan elkaar.   

Het bloemendak zit erop, wij zijn er klaar voor. Laat die zon maar schijnen. Nieuwe banden, mooi opgeknapte velgen, nieuwe ruitenwissers: wij kunnen op vakantie.

Ik zal bij hoog en bij laag proberen vol te houden dat ik het zonnedak ‘zelf’ gemaakt heb maar ik ken mezelf: na een minuut val ik door de mand en vertel alsnog dit verhaal. Dank Gonnie!

kijk eens naar die mooi glimmende velgen van de dyane!