Voornemens en intenties. Als voornemens niet slagen heb je het gevoel te falen. Ze kosten moeite, veel moeite, je MOET ineens van alles en je MAG ineens van alles NIET. Een intentie is meer probéren iets te bereiken, iets vol te houden. En als het dan een keertje niet lukt is het niet erg, dan begin je gewoon opnieuw. Eind vorig jaar had ik voor 2020 aldus de intentie, elke dag een haiku te maken. Over wat ik zie, ruik of voel. Misschien over iets wat ergens gebeurt, of gewoon een overpeinzing. Ergens over gaand of nergens op slaand.
Begin februari schreef ik:
De storm Ciara
razend als een dolleman
sollend met bomen.
Het jaar beloofde op alle fronten stormachtig te worden. Amper twee maanden later zou je ervan kunnen maken:
De storm Corona
razend als een dolleman
sollend met mensen.
Soms komt de haiku-stroom stil te liggen. Volgens mijn eigen spelregels mag ik ze met terugwerkende kracht aan de hand van dagboek en foto’s aanvullen. Als dat niet lukt, geen nood. Er zijn ook dagen dat er twee, drie of vier uit mijn pen rollen. Niet alles is geschikt voor publicatie. Een haiku schrijven, in dat ritme, in mijn woorden, is simpelweg mijn oefening in concentratie.
Een schuw mereljong
in het badje naast de brem
waant zich onbespied.
Hier achter vensterglas tikt
de klok de seconden weg
14-04-20
(klik op de foto…)
Voor een selectie tot nu toe zie de Fonkelingenpagina’s: