Als ik thuiskom staat de Dyane opgepoetst op het pad te trappelen om te mogen rijden. Zijn motor blinkt, de nieuw gespoten spatborden zijn zo blauw als de hemel en zijn 2 pk-tjes snorren weer als een grasmaaier. De eerste kilometers van het ‘inrijden’ van de gereviseerde motor kunnen vandaag, de eerste mooi-droge-vrije-vrijdagmiddag van dit jaar, gereden worden.

Tegen de wind in boksen we de eerste kilometers naar het BP station in Medemblik voor een tankvol 98 met een scheutje loodvervanger. De auto moet hortend en botsend duidelijk nog een beetje inkomen. Als we na het tanken in de luwte van de dijk onze weg vervolgen, rijdt hij direct een stuk gelijkmatiger.

De weg langs de dijk is smal en tegenliggers hebben net zomin als wij zin om in de diepe afgronden naast het asfalt uit te wijken. Met geknepen billen vertrouw ik op Gijs’ stuurkunsten. Verder gaat de weg, over bruggetjes, door gehuchtjes, langs boerderijen.

Voorbij het Dijkgatbos zijn de open velden nog kaal. Hier liggen de 120 meter hoge masten van de toekomstige windturbines in stukken uiteen. De ‘caravans’ of cabines zijn 18-tons vrachtwagens groot. De koppen waar de ongeveer 60 meter lange wieken aan bevestigd zullen worden liggen in het zand naar ons te knipogen. Zij zijn op dubbelbrede diepladers hierheen gebracht. We zien de ‘transports exceptionels’ met zekere regelmaat de bermen en rotondes in de polder aan gort rijden. Rijen en rijen van spierwitte haast gestileerde windmolens verderop zijn reeds in gebruik.

Ik begrijp de burenvragen, de slagschaduwbezwaren en de geluidsoverlastklachten om van die arme vogelpopulaties maar niet te spreken. Echt, ik begrijp het allemaal heel goed en toch raak ik onder de indruk van de schoonheid van de regelmaat in het door mensenhanden gecreëerde landschap. Ik vind het simpelweg mooi.

Het werd een fijn rondje van bijna 50 kilometer. De verwarming hebben we uitgezet, zo genoeglijk warm was het binnen. Het zonnetje op de voorruit werd door de opgelapte zonneklep keurig uit mijn ogen gehouden. Natuurlijk zijn er nog dingetjes die afgesteld of bijgedraaid moeten worden, maar voor de eerste rit van het jaar was dit een zeer geslaagd tochtje. Eindelijk. Eindelijk mochten we weer met ons Dyaantje op pad.

---