Op deze zonnige zondag wacht ons een zee van ruimte op het grote parkeerterrein bij Hargen aan Zee, we kunnen vlakbij de duinopgang parkeren.
Omdat je in dit gebied genadeloos kunt verdwalen, volgen we de rode pijlen de duinen in. Duf misschien, maar het heeft ook iets van spoorzoeken.
Wat is het hier toch schitterend. Druk ook wel, veel mensen met honden of kleine kinderen die net als wij spoorzoekertje spelen. De brede paden tussen de zee-dennen zijn bezaaid met afgevallen dennennaalden. Moeizaam waden we door het mulle zand, duin op, duin af.
Ik ben een saaie wandelgenoot, ik loop verloren in mijn eigen gedachten. In mijn hoofd gebeurt van alles. Woorden en zinnen schieten me te binnen, komen bij me langs als vlinders op een bloem, ze blijven net zo lang kleven tot ze een blijvende indruk achtergelaten hebben. Ik denk aan dit verhaal, aan de sollicitatiebrief en CV die ik moet versturen en het boek dat ik wil schrijven…. de zinnen rijgen zich aaneen, maar ze moeten wachten tot ze opgeschreven kunnen worden.
Als ik even opkijk van het pad waarop ik loop, stilsta in het moment hier en nu en in de rondte kijk, valt mijn oog op de kleinste details. Het zonlicht dat fonkelt op het groen van de dennenpluimen, een grote libelle die zich warmt op het asfalt. De stakerige silhouetten van de bomen tegen de lichte lucht. Een eenzame hulst als opgepoetste kerstboom met groene prikbladeren en knalrode ballen bessen.
Over het wildrooster betreden we het gebied van de Wagyu-koeien die het duingebied begrazen. Af en toe roep ik ‘olifant!’ ter waarschuwing voor de achtergelaten flatsen van deze dieren. Eerlijk is eerlijk, Wagyu poep doet niet onder voor olifanten dong. De gulle gevers krijgen we helaas niet te zien.
Het is onvoorstelbaar stil. Geen vogels, geen wind door de bladeren. Langzaam zakt de zon in de zee-nevel, het wordt fris. Na bijna twee uur struinen zijn we via een stukje roetroute gevolgd door de witte route weer bij het beginpunt aangekomen.
Thuis schudden we bergjes duin in de bijkeuken uit onze schoenen, aandenkens aan een prachtige dag.