Vandaag is het feest
in de polder, de kleuren
spatten van het land.
De voertaal is Duits.
Het parkeerterrein staat vol,
kolder in de Kop.
Slechts een klein stukje verder
heb ik gevonden
waar ik van droomde….
Hier is het zo stil,
de zee kabbelt kalm, in de wind
ritselt het helmgras.
Een enkele zeemeeuw krijst,
scheurt de stilte aan rafels.
Zacht zand stroomt door mijn vingers
in kleine lawinetjes.
Geruis van golfslag
verstomt, nu resten alleen
de wind nog en ik.
Onder mijn schoenen
knerpt het schelpenpad dat zich
door het duin slingert.
Woest en leeg is het,
zo stil, zo weids, zo vredig
alleen op de wereld.
En als hazelnoot
op de taart, neem ik tot slot
koffie in de zon.