‘Hellooo Misteerr!’ Een grietje komt achter ons aangehold.
‘Can I ask you a question?’ Dat kan altijd.
Ze haalt diep adem en ratelt door: ‘I am student of Chiang Mai University and I must practice English by talking English to a foreigner. Can you talk with me please? I have some questions like interview. It will take about 5-7 minutes?’
Medestudenten stromen op een afstandje toe om te zien hoe zij die twee farang aan de haak slaat.
Een jonge gozer maakt zich uit het groepje los en komt prompt aangerend: ‘me too!’

We zijn hier natuurlijk voor te porren zodat ik even later met de jongeman aan een tafeltje zit en Gijs met het meisje aan een ander tafeltje. De student heeft keurig twee A4tjes met vragen bij zich.
‘What is your name?’ wil hij weten. Om zich vervolgens rot te schrikken als ik daarna ook om de zijne vraag. Oeps, dat lijkt op echt converseren, da’s lastig.
‘My name is Com (khōm)’, hij spelt het voor me.
Hij zet dapper door: ‘where you from?’
In elk geval weet hij dat ‘Hollaen’, zoals ik het voor het gemak uitspreek, ‘aaahh, Netherlaen!’ is en in Europa ligt. Hij ontdooit wat.
Voor mijn gevoel verstaat hij lang niet alles maar we hebben samen pret.

De vragen gaan over Chiang Mai, hoe lang we blijven, wat vind ik van Thailand, wat zou ik van Thailand mee willen nemen naar Nederland, over het weer, het eten. Gewone dingen.
Dan stelt Com de vraag: ‘if you were president of your country, what would you change?’
Ik sta met mijn mond vol tanden en hakkel wat.

Hij gooit het over een andere boeg: ‘my last question is a stupid question’.
Om met Pa te spreken: ‘een stomme vraag vereist een stom antwoord’, lijkt me te ingewikkeld. Niet het goeie gevoel voor humor. In plaats daarvan antwoord ik: ‘there are no stupid questions, just stupid answers’ wat ook niet echt aankomt.
Com gaat stug verder: ‘what would you do if you were a god?’
Tjeetje, dat wordt nog meer improviseren.

Inmiddels is de tijd al ruim overschreden, we moeten afronden. Voor we opstappen worden er nog staatsieportretten gemaakt door een medestudent met een grote camera.
Wij lachen, zij blij. Hun dag kan niet meer stuk.


 

%d bloggers liken dit: