Na al die avonturen, even wat ontspanning in het dagelijkse leven rond de flat waar we wonen. Het gekke Thaise leven. Ik probeer zo min mogelijk te oordelen, maar van deze dingen moet je wel de lol inzien.
Onderweg naar het zwembad kom je bijvoorbeeld dit tegen:
Als je geen dweil meer over hebt, neem je een sweater. Logisch toch?
Terwijl ik op het dak bij het zwembad lig te bakken in de hete zon, spettert een regenbuitje op me neer. Druppels verdampen direct op mijn warme rug. Geen regenboog te zien. Een regenboog zul je hier nóóit tegenkomen.
Deze maand hebben we een nieuwe, nieuwsgierige nachtwaker. Zijn naam is Joe. Lichtelijk hyper is zacht uitgedrukt. Zo gek als een deur en net zo scheel als ik. Joe wil direct weten hoe Gijs heet. Gijs heet nu op zijn Tinglish Guy (guaai). Stel je vervolgens de situatie voor:
Komen we Joe tegen, dan roept hij direct: ‘Helloooo Guy! How are you!’.
‘I’m fine, how are you?’
Joe reageert hierop standaard met: ‘Am okay, am good!’ en vervolgt in één adem daarachteraan: ‘Where you go?’
Dan kan het meerdere kanten uit. Zeg je ‘Shopping’ wordt er bij terugkeer gevraagd wát je dan gekocht hebt. ‘Mangoooo! Aahh gooood!’
Een andere variant is ‘Restaurant, eating’ waarop dan later gevraagd wordt of we wel goed gegeten hebben.
Pas wanneer deze hele riedel is afgewerkt laat Joe ons gaan met een ‘Goodnaaaight!’
De huiskat bekijkt het allemaal op zijn gemak.
Iets anders: het onderhoud van het gebouw. Elke maand is er een nieuwe powerpoint presentatie in de lift te zien welke werkzaamheden, work performance zijn uitgevoerd. Ter lering ende vermaeck:
De Fortuner die we de afgelopen weken geleend hebben, slurpt benzine en moet vaak getankt worden. De motor blijft meestal draaien vanwege de airco, ondertussen wordt er met een peuk in de mond de ramen schoongemaakt terwijl de bestuurder zit te bellen of de route plant op zijn mobiel. En toch staat bij alle tankstations dit bordje. Naked light…?
Hoe lastig Engels kan zijn, zien we op allerlei plekken. De tweede is ook leuk, op de rolband naar de supermarkt boven.
Maar Hollandse humor slaat alles.
Het schrijven en publicabel maken van de verhalen, het uitzoeken van de duizenden foto’s gebeurt allemaal op het balkon, met zee-geruis, wind en Radio 4 via internet op de achtergrond. Dat is even wennen, ik loop tenslotte 5 uur voor op de programma’s. Ik hoor dan de gekste dingen die ver van mijn bed staan. Letterlijk vaak.
Dan hoor ik dit: ‘Het wordt vandaag wederom tropisch warm in Nederland.’ Zomer? Zijn jullie daar na al die weken hittegolf nou nog niet aan gewend?
In datzelfde nieuwsbericht. ‘Bij een ‘grote supermarkt’ liggen de kruidnoten al in het schap’. Ehhh, huh? In augustus, met nog 4 maanden te gaan tot 5 december?
Er wordt van de weeromstuit een Sinterklaasliedje gedraaid. Oké, het is Schumann waar de Hollanders een Sinterklaasdeuntje van hebben gemaakt.
De mond vol van energie besparen, watertekort en droogte, maar een dorpsplein volstorten met ‘echte’ sneeuw bij 30+ graden, ter verkoeling ende vermaeck.
Kan alleen in Nederland.
Ik lach me rot. Holland is net zo gek als Thailand. Maar dan anders.
fonkelingeninhetzand.com 