Op een doordeweekse dag wanneer Gijs aan het werk is, gaan wij met zijn vieren naar de Sanctuary of truth, het houten bouwwerk dat we vanaf ons zwembad-dak zien liggen. Het is geen tempel of kerk; zoals ik het begrijp is het een statement, een kunstwerk bestaand uit duizenden houten beeldhouwwerken over alle oosterse filosofieën, het hindoeïsme, boeddhisme en alles wat je verder kunt bedenken.
Om de ‘meaning of life and human responsibility for life’ te symboliseren.

Tegelijkertijd gebruiken ze hier nog olifanten om de toeristen te vermaken, je kunt er zelfs een ritje op maken.
Ik kan deze dierenmishandeling, bijna in heel Thailand gelukkig uitgebannen behalve nota bene op deze plek, niet rijmen met het beoogde ideaal van menselijke verantwoordelijkheid voor het leven.

Het is veel dichterbij dan ik in mijn hoofd had en ik weet zelfs nog hoe we moeten lopen: bij het ene hotel naar binnen, erdoorheen lopen tot het strand en bij volgende hotel langs de guard nonchalant naar binnen wandelen, met de lift omhoog naar straatniveau en daar weer naar buiten. De jongens vinden het raar, dat iedereen het normaal lijkt te vinden dat wij daar zomaar lopen. Ik vind het stiekem ook gek terwijl ik doe alsof heel gewoon is.

Vervolgens zijn we wel een paar uur zoet om alles buitenom en binnenin te zien. We kijken onze ogen uit. Het is een indrukwekkend geheel. Alles handwerk. Oké, met kettingzagen voor de grote blokken en boor-/schuurmachines, maar het fijne gebeitel en geguts wordt toch echt door mensenhanden gedaan. Alles wordt met de hand gebeeldhouwd, gehakt, gezaagd, geschuurd, gevijld, ter plekke in de Sanctuary en in de werkplaats ernaast waar je het hele transformatieproces ziet van enorme boomstammen tot deuromlijstingen of beelden.

Er wordt me gevraagd naar data en details. Ik dacht dat ze al 50 jaar bezig waren, maar dat valt mee: in 1981 begonnen, ook al een stief tijdje terug, en de streefdatum voor de voltooiing van het bouwwerk is ergens in 2050. Vele foto’s later ontdekken we nog steeds nieuwe dingen, details, vogels, eekhoorns, bloemen, heb je dit al gezien en dat…?

Inmiddels is het gaan regenen. We duiken de souvenirshop in, kopen wat water en bekijken de naastgelegen werkplaats. Na een korte pauze schuilend op een overdekt bruggetje vangen we, moe-geslenterd en verzadigd met indrukken, de terugreis weer aan.

---