De Havenfeesten of Quatorze Juillet, zoiets. Mooi vuurwerk, live muziek, leuk gezelschap, lekker drankje erbij. We vragen ons net af wat we dit weekend eens zullen gaan doen, wanneer we geattendeerd worden op het tweedaagse vuurwerkfestival. Dat willen we zien.

Vrijdagavond haasten we ons tegen half 8 naar het dak. Er zitten bijna geen mensen bij het zwembad vreemd genoeg, zodat we het hele middenstoepie voor onszelf hebben. We schuiven vier stoelen en een tafel op de punt: de show kan beginnen.

De aangekondigde planning gaat in de soep lopen, de openingsceremonie loopt vast uit. Pas als we al een halfuur klaar zitten worden de eerste pijlen de lucht in geschoten. Een stuk of vijf, gevolgd door een lange pauze. Waarschijnlijk is er in de tussentijd een optreden of nog een speech, dat kunnen we hiervandaan niet horen of zien.

Hierna komt het echte werk pas goed op dreef. Het is gezellig en we kletsen een end heen terwijl het vuurwerk in onsamenhangende flarden de zwarte hemel verlicht. De harde wind van vanmiddag is iets minder geworden, zodat de smileys en de hartjes en de bloemen goed te zien zijn. Pas wanneer de vonken allang uit het zicht verdwenen zijn, horen we de bijbehorende knallen uit de verte.

Vuurwerk kijken vanuit het zwembad, hoe verzin je het.

De volgende dag gaan we voor de strand-ervaring. We vinden al vrij vooraan een mooi plekje, buiten de menigtes en herrie. Verderop, aan de andere kant van de baai, is het veel drukker met marktkraampjes en veel etensstalletjes. Het ziet er zwart van het volk.

Natuurlijk zijn wij weer te vroeg en beginnen zij weer te laat. Onderwijl wordt het ook hier drukker met generaties gemoedelijk picknickende families en kleine kinderen die in de golven darren en af en toe een hapje komen bietsen. De venters doen goede zaken.

Het vuurwerk, eindelijk begonnen, schittert en fonkelt in een waar spektakel, de figuren verwaaien alle kanten op.  Wij zitten rustig te genieten op ons matje en bekijken het gedoe om ons heen. Chinezen vooral druk met elkaar fotograferen. Thai vooral druk met eten. Kinderen vooral druk met klooien aan de vloedlijn met flesjes en bekertjes, alles onder de feestelijk vrolijk vallende sterren.

Op ‘t end zitten we in de kruitdampwolken die de geur van geroosterde vis verdrijven. Nog even en onze voeten steken in het opkomende water. Het slotakkoord is adembenemend, zo intens, zoveel flonkerende lichtjes, in alle kleuren glinsterende sterrenregens die van geen ophouden weten. We zijn er stil van.

---