Geheel toevallig krijg ik deze term in mijn schoot geworpen op het moment dat ik onderstaand verhaal aan het componeren ben.

Blending in. Opgaan in het geheel. Is dat niet wat er met ‘integreren’ of het Hollandse ‘inburgeren’ bedoeld wordt? Eén worden met het land en de bevolking? Is dat mogelijk, als westerling in Thailand? Een onderzoekje.

In de stad, in die uithoek met de ontelbare barretjes zien we veel verlopen ouwe blanke hippies -excusez le mot-. Kerels van een zekere leeftijd met grijze slierten of paardenstaarten, sjofele kleding en ongeschoren morsige gezichten. Poor, lonesome cowboys die op straat rond scheumen, of met een flesje bier in de hand aan de gammele kroegtafeltjes voor zich uit zitten te staren. Zijn deze mannen ‘geïntegreerd’? Of zijn het simpelweg overlevers?

De gezette mannen die aanpappen met de meisjes op de barkrukken op de stoep voor de gogobars, zijn die geïntegreerd? Er zijn genoeg mannen die met zo’n meisje trouwen en dan kaalgeplukt worden. ‘Slachtoffers’ van gold-diggers. Zijn die dan ingeburgerd?

De meeste expats wonen hier tussen de (welgesteldere) Thai. Sommigen net als wij in een condominium, anderen op een compound. Als ze een tuin hebben komt er af en toe een tuinman langs en desnoods een hulp die eens per week het huis komt poetsen. Een voorraad ‘bedienden’ zoals vroeger gebruikelijk was -een auto met chauffeur, een inwonende maid die het huis schoonhoudt, kookt en de was doet, een tuinman en een ‘nanny’ voor de kinderen- komt weinig meer voor. Kinderen gaan met schoolbusjes naar internationale scholen, of zelfs naar een Franse school met hetzelfde les-aanbod als in Frankrijk.

Desgevraagd antwoorden een paar collega’s zich niet echt geïntegreerd te voelen na een half leven wonen en werken in Thailand. Ze zijn getrouwd met een Thaise, hebben een gezin, spreken de taal, maar het cultuurverschil is dusdanig groot, nog afgezien van de geldkwestie, dat ze altijd een buitenstaander zullen blijven.

Bij de Nederlandse Vereniging komt het onderwerp ook op tafel. Het is als westerling op een retirement visum in Thailand goed rondkomen van je aow-tje en als alleenstaande man kom je hier makkelijk aan een partner. Onder de mannelijke Nederlandse pensionado’s heeft ongeveer 85% een Thaise levensgezel. De mentaliteit is echter zo verschillend, dat het goed náást elkaar kan leven, maar nooit in elkaar zal opgaan. De term ‘houden van’ is voor de meeste Thai blijkbaar iets onbegrijpelijks. Het grootste compliment dat ze kunnen geven, of uiting van genegenheid is ‘you take good care’. Het zijn significante nuances.

Op de werkvloer, of het nou in een fabriek, een hotel, een winkel of een ziekenhuis is, er zijn merkbare verschillen qua denkwijze, logica, vooruit plannen of oorzaak en gevolg zien. Een Thai leeft bij de dag, het hier en nu is belangrijk. Wat op zich heel mindful is, maar waar een deadline of koekjesband zich niets van aantrekt. Enige planmatigheid en logisch nadenken is in willekeurig welk werk toch wel handig.

Onze Thaise benedenbuurvrouw weet dit haarfijn te duiden: ‘Thai gaan uit van ‘belief’ in plaats van ‘knowledge’. Geloven in plaats van weten. Dan ontbreekt de redelijke logica.’

We kunnen niet van de Thai verlangen dat ze hun volksaard overboord gooien. Net zomin als wij ons westerse gedachtegoed zomaar aan de kant hoeven te schuiven. Naast elkaar, van elkaar leren en naar elkaar toegroeien. Genieten van al het prachtigs dat Thailand te bieden heeft. Hollandse starheden wat meer loslaten.

Oost en West hand in hand laten gaan en in die omarming opgaan. Blend in.

---