Hoe was de riedel ook alweer? Maandag wasdag, dinsdag strijkdag, woensdag gehaktdag, donderdag poetsdag, vrijdag visdag, zaterdag klusdag, zondag kerkdag. In mijn herinnering werd er vroeger áltijd gewassen en gestreken en werd er het liefst op vrijdag schoongemaakt. Dat moet ik dan eigenlijk ‘even aan mijn moeder vragen’.

Hoe ziet een week van dit nieuwe, tijdelijke leven in Thailand, eruit? In willekeurige volgorde, net hoe de pet staat, de zon brandt of de regen drupt, worden mijn dagen verdeeld in:

Poetsdag. Op de witte tegels van de woon- en slaapkamer zie je werkelijk álles. Dat betekent met een veger wat over de vloer aaien en dan proberen zoveel mogelijk zand en stof met een stoffer op het blik te krijgen. Daarna alles dweilen, ook de badkamer en wc. Lange haren, ik weet dat ze van mezelf zijn, maar getverdemme. Poetsdag is tevens wasdag. Als in: de was ophalen die gisteren naar de wasserette is gebracht. Strijkdag is hiermee ook komen te vervallen: we krijgen de lading gesteven en gestreken retour. Over de afwas kunnen we kort zijn: de paar bordjes, kopjes en bekers wassen we ’s avonds af, zetten we in het droogrek en dan is het de volgende morgen droog. De theedoek hebben we nog amper gebruikt.

Shopdag. Ik kan ofwel met een taxibrommer naar één van de winkelcentra, ofwel lopen naar de rotonde (over het strand minstens een halfuur) en daar een opstappertje pakken naar Central Festival. De mall gaat pas om 11 uur open, ik hoef me niet te haasten. Dat doe ik toch al nooit. Shoppen bestaat verder uit vooral ‘kijke, kijke, nie kope’. Hoe goedkoop alles ook is of lijkt, ik heb gewoon nix nodig. Gezellig met mijn dochter of een vriend(in) suffelen en een bakkie doen…zit er helaas niet in.

Stranddag. Met een rieten matje, handdoekje, boek en anderhalve liter water, getooid met zonnebril en hoed het straatje uitlopen, trappie af, hoekie om, slippers uit. Een  kilometertje lopen en onder een boom een plekje zoeken. Niet alleen is het veel te warm om recht in de zon te gaan liggen, je verbrandt ook nog eens levend. En dan een beetje dom golven staren, pootje bajen, mensen kijken en als je ogen dicht vallen een tukkie doen. En uiteraard af en toe de verkopers afwimpelen die op de toeristen af zwermen. Of toch een babbeltje proberen te maken? Of me toch laten verleiden tot een massage? Of toch een strandstoel á la Monsieur Hulot huren? Het kan allemaal.

Zwembaddag. Dat wil zeggen: lekker makkelijk met de lift naar het dak en dan een uur, of twee, op een bedje aan het zwembad liggen met een boek. Wel onder een parasol als het even kan. Zie stranddag. Proberen of ik chocola kan maken van het Russisch dat om me heen gesproken wordt. Ik heb mazzel als er eens Duitsers of zelfs sporadische Fransozen liggen, dan heb ik wat amusement.

Schrijfdag. Wat doe ik op een schrijfdag. Eens kijken. Een verhaal op de fonkelingensite en facebook zetten. Een reisverslag aan de familie mailen. Nieuwe verhalen optekenen en bijschaven. Naar de zee staren vanuit mijn aquarium en af en toe iets in een schrijfschrift kladderen, steekwoorden, zinnen die in me opkomen, wat moet bij welk verhaal. Boek lezen. Inspiratie opdoen. Foto’s uitzoeken en eventueel bewerken. De meeste dagen zijn tot nu toe schrijfdagen te noemen, vaak gecombineerd met één van de andere variabelen.

Uitjesdag. Zaterdag kun je misschien als ‘kerkdag’ betitelen. Zaterdag is wel zo’n dag om een Wat te gaan bezichtigen of naar een park of eiland te gaan. De toerist uithangen. Uitjes kunnen het best op zaterdag ondernomen worden, op zondag is half Pattaya onderweg naar bezienswaardigheden en/of stranden. Zaterdag is dan relatief rustig.

Boodschappendag. ’s Morgens direct om 10 uur is het in de grote supermarkten niet druk en kunnen we op ons gemak met de auto de weekboodschappen in huis halen. Ladingen drinkwater en frisdrank en wat spullen die bij de kleine Familymart, Tesco en 7-Eleven niet verkocht worden. Beneden bij onze flat zetten we alles in een mini boodschappenkarretje wat ik de veel te steile rolstoelhelling opduw. Meestal helpt een portier me een handje, zodat Gijs intussen de auto kan parkeren. Met de lift naar de tiende, uitladen en het winkelwagentje weer keurig beneden parkeren. En dan is er koffie. Lekkere koffie, Lao koffie.

---