Songkran, deel 1.
Op naar de Decathlon om ons voor te bereiden op het Songkran weekend. Gijs heeft die dagen vrij, het plan is om met de boot naar Hua Hin te gaan en daar twee nachten te verblijven.

Songkran is het traditionele Thaise Nieuwjaar. Er wordt vooral gefeest, met water gesmeten, gedronken en muziek gemaakt. Song Kraan: muziek en bezopen veel water. Ik wil het weleens meemaken.

Gelukkig Nieuwjaarswensen ‘Happy Songkran!’ worden met water geïllustreerd. Veel water. Van een scheut uit een flesje, een gieter, een spuit uit een waterpistool tot hele emmerladingen. Als ik Gijs moet geloven ben je in die dagen wanneer je buiten de deur durft te komen 24/7 doorweekt. Ik moet het nog zien, maar hé, als we voor de zekerheid voor onze trip waterdichte tassen willen kopen, dan doen we dat toch.

Van oudsher gaat dit feest gepaard met een bezoek aan de oudere familieleden. Thailand staat dan vast in de file, hele volksstammen uit de grote steden gaan op visite bij hun voorouders op het platteland. Een ander gebruik is het smeren van talkpoeder-mengseltjes uit een kommetje op elkaars gezichten, ze geven omstanders letterlijk een veeg uit de pan. Een wit-witte huidskleur wordt mooi gevonden hier.

Als ik het goed begrijp, blijft in Hua Hin het watergooien tot één dag beperkt, vrijdag de 13e -oeps- . We zien wel hoe het allemaal loopt. Maken we ook eens wat mee. Welbeschouwd is Songkran in mijn ogen een oosterse variant op de nieuwjaarsduik. Dit wordt vast ook een feest.

Het is nog vrij vroeg als we met een brommertaxi in 20 minuten naar de pier gebracht worden. Ook weer een ervaring, die brommers, je moet het gewoon even durven met een grote plunjezak op je rug achterop te gaan zitten. Zonder helm, dat spreekt voor zich.

Droog overgekomen hebben we bij de haven nog een halfuur om onze ogen uit te kijken naar de hordes Chinezen die allemaal met hotelhanddoeken over hun hoofd selfies maken. En de Thai die allemaal met uniforme motiefjes en unisex outfitjes selfies maken. Vrolijke kledij, bloemen, felgekleurd of in pasteltinten, veel zonnebloem-prints zoals je in de Provence tegenkomt.

De boot doet er 2 uur over, een hemelsbrede afstand van ruim 100 kilometer. De horizon is met een liniaal scherp afgetekend. De haast witte lucht boven de donkere oceaan. Een paar uur naar de zee van groen glas staren. Naar de witte koppen her en der op de spitse golven. Je laten wiegen op de deining, af en toe opgeschrikt door een opspattende snoekduik.

Bij aankomst in Hua Hin pakken we een songthaew, een pickup taxi of opstappertje zoals wij het gemakshalve noemen. Het is nogal een end om van de haven naar het hotel te komen en het verkeer staat overal behoorlijk vast. Pickupje rijdt door achterafwijkjes waar complete generaties rond watertonnen met ijsblokken staan te wachten op… open pickupjes. Jup, na de eerste plens ben ik al het haasje, ik drijf. Nu al blij met de waterdichte tassen.

Het hotel is lichtelijk achenebbisj. Prachtige building view, een minibalkon van nix. Direct boven de speakers van beneden. Recht naast de ingang van het hotel heeft een dj namelijk een privé party gebouwd met zijn dikke geluidsinstallatie met Thai disco en heel veel water.

Het equivalent van carnaval, dat is Songkran: grote kerels hebben de grootste lol. Kleine omaatjes lopen met mega-supersoakers. De Thai vieren Nieuwjaar en de Farang doen vrolijk mee. Overal is het feest met een hoofdletter. Koninginnedag in het kwadraat. We zijn meer dan doornat en geverfd in spetterende kleuren door dikke kledders talk op ons toet. Komen midden in een bloemencorso terecht. Zelfs een zeepzopdisco ontbreekt niet. Dat is het pas echt glibberen in je slippers. De luidsprekerboxen gooien al hun maximale decibellen regelrecht je hoofd in.

Op het strand doe ik een dutje, bekaf van de enerverende belevenissen. Redelijk ongeschonden bereiken we daarna weer het hotel. Super dizzy, te weinig water gedronken, teveel zon op mijn kop, teveel gedoe en lawaai, ik stort helemaal in. We hebben ruim 12000 stappen gemaakt. Ongemerkt, maar toch. Morgen: hoed en zonnebril op!

Als afsluiter rent er een kakkerlak van dik 7 centimeter onder het bed vandaan. Ik schrik me dood. Gijs mept ‘m dood. Beter gewoon mijn ogen dicht doen.

Morgen zien we wel verder.

---