Gegroet vanuit Thailand!
De dag van vertrek probeer ik de lukraak gesorteerde t-shirts en shorts in de koffers te gooien om vervolgens de helft er weer uit te halen. Wat moet je mee als je in de winter naar de tropen gaat? Gelukkig schijnt de zon, een goeie dag om te gaan.
Na een vlucht van ruim 10 uur staan we dan buiten Suvarnabhumi Airport. Het is zwaar bewolkt en ongeveer 28 graden. In Holland ligt iedereen nog op één oor, voor ons is een nieuwe dag begonnen.
Vanaf het hotel kunnen we ’s avonds een heel eind langs het strand wandelen. Je moet even om de vreselijke smeerboel heen kijken en niet je nek breken op de kapotte stoepen, maar hé, alles went… Ja, het is een bende en daar zal niet zo gauw iets in veranderen. Een grote rode bal verdwijnt aan het begin van de avond richting zee.
We kijken ons ogen uit de volgende dag bij het ontbijtbuffet, er staat teveel om op te noemen. Over keuzestress gesproken. Omeletten en allerlei andere soorten eieren; vleeswaren; noodles; gebakken, rauwe, gekookte en verse groentes; olijven; gebakken tomaatjes; 24 soorten kaas; 12 soorten brood en broodjes; hartig en zoet beleg; yoghurtjes, vla en toetjes en veel vers fruit. Dit heb ik echt nog nooit gezien en ook nog nooit nodig gehad.
Vandaag gaan we op woningjacht met een collega en diens vriendin. De dag kan ik het beste omschrijven als: heel veel appartementengebouwen gezien, woningen bekeken, veel kilometers gelopen op slofferdeslof teenslippers. We struinen de hele wijk af, het ligt dicht bij het strand, restaurants en winkels , aan de rustige kant van de grote hoofdweg Naklua. Woningen van ‘doe-maar-gewoon’ tot ‘over-the-top-superdeluxe’, groot en klein, goedkoop en duur. Ik zal jullie niet met alle details vermoeien.
Terug in het hotel manoeuvreer ik wat met kussens op het balkonbankje. De voeten, geblaard en wel, gaan omhoog.
Vroeg in de morgen vertrekt Gijs naar zijn werk, ik hoor hem niet weggaan. Bij het zwembad bezet ik een ligstoel én een tafeltje wat ik nu tot mijn schrijfplek bombardeer. Het wordt een rustige dag om te relaxen.
‘s Avonds lopen we over de ‘boulevard’ naar de shopping mall. Ik moet nodig een kaart van Pattaya hebben want ik begrijp geen bal van het stratenplan. Men rijdt links, bijna alles is éénrichtingverkeer, verkeersregels zijn er om te negeren, dus hoe moet ik in vredesnaam my way around leren kennen als ik de plattegrond niet in mijn hoofd heb. Dat lukt mij niet op mijn mobieltje ook al heb ik overal internet, ik heb gewoon ouderwets een papieren kaart nodig. En het is een goed excuus om op de schrijfwarenafdeling rond te neuzen.
We vinden op de vijfde verdieping een leuk eettentje, de kaart ziet er goed uit. Voor een tientje, mooie porties, vers en precies spicy genoeg, en met een groot glas sap erbij hebben we een prima avondmaal.
Op de huishoudafdeling van Central (stel je een soort V&D voor) struikelen we ineens bijna over ceramic elephants, dezelfde in het klein als die in Laren vorig jaar. Voor souvenirs hoef ik al niet verder te zoeken…
Wordt vervolgd!